Eerste ervaring

Na een lange reis ben ik eerder gister eindelijk aangekomen in Accra. Ik was een beetje nerveus. Bij de aankomst hal stonden allemaal mensen te wachten, maar niet Jamal die mij moest komen ophalen. Ik was zo verloren! Een officier van het vliegveld zag dat en vroeg op wie ik wachte, en hij wist wie ik bedoelde. Er kwam een andere man bij staan, en die bood aan om te bellen voor me. Hij heeft twee keer geprobeerd, toen Jamal net kwam aanrijden gelukkig. Net op tijd want die 'vriendelijke' man vroeg ineens heel opdringerig om een tip. 
Na snel in de auto te zijn gestapt heeft Jamal de man afgewezen en zijn we naar het huis gereden. Het huis ligt in een rijke wijk van Accra, al zou je dat niet meteen zeggen: om bij het huis te komen moesten we een lang zandpad af rijden, zigzagend door huizen door, vol met hobbels, gaten en afval. 
Ik ben bij aankomst zo snel mogelijk gaan slapen. 
Ik moet zeggen, ik voelde me helemaal niet op me gemak. De andere vrijwilligers waren heel aardig, maar de kamer wat ondragelijk warm, de badkamer vies met water over de vloer, en ik moest water drinken uit plastic zakjes.
Gelukkig was dat gevoel de volgende dag meteen weg. Ik ben met een van de andere vrijwilligers naar de shelter om de hoek gegaan (een opvang huis voor verwaarloosde en weeskindjes). Daar hebben we de ochtend doorgebracht met 4 kleutertjes, Ruth, Daniel, Abigail en Gotferd. De rest van de kinderen waren naar school. We hebben de hele ochtend geprobeerd ze te leren tellen, het alfabet te kennen, kleuren en allemaal engelse woordjes. Ook al was de aandacht er niet echt bij die ochtend, was ik verbaast over hoe snel ze dingen oppakten. Die ochtend is de 'barber' ook langsgekomen om de kinderen te scheren. Sommigen hadden last van ringworm op hun hoofd en dat moest behandeld worden.
Rond 12 uur zijn we naar huis gegaan en hebben we gelunched. Erna ben ik met een andere vrijwilliger naar een winkelcentrum gegaan om geld te pinnen en een sim kaart te kopen. We hebben daar meteen bij een super wat drankjes gekocht om in de koelkast te leggen, zodat we af en toe ook wat anders te drinken hebben dan water. 
Hierna zijn we, na flink onderhandelen met een taxi chauffeur, weer naar huis gegaan. Het onderhandelen van de prijzen is iets wat hier heel gewoon is. 
Ik was ook ontzettend verbaast over de prijzen. De taxi rit van ongeveer 15 minuten koste 7 GHCD, oftewel 1,90€ ongeveer. 
De middag hebben we weer doorgebracht bij de shelter, waar alle andere kinderen ook terug waren van school. Bij aankomst kwamen er veel op ons afrennen met hun armen in de lucht, en kregen we allemaal knuffels. 
Rond 6 uur zijn we weer naar huis gegaan, hebben we eten gekregen van de kok, en rond 8 uur zijn we naar een karaoke bar gegaan. Daar hebben we de hele avond doorgebracht. Het was echt super gezellig, mensen zijn heel hartelijk en iedereen stelde zich voor enzo. Wat me wel opviel is hoe opdringerig sommige mensen waren. Ik ben iemand tegen gekomen in die vrienden goep, en die heeft de hele avond geprobeerd mijn nummer te krijgen. Ik vertelde dan aan een van de vrijwilligers, en ze zei dat dat blijkbaar heel vaak gebeurd dat er om je nummer wordt gevraagd. 
S'avonds zijn we thuis gekomen en zijn we meteen gaan slapen. Ik was kapot! Hier was het maar 00:30, maar in Nederland is het dan 02:30, en dat merkte ik wel! 
Na weer een goeie nacht te hebben geslapen hadden een andere vrijwilliger en ik een gesprek met de mede-oprichter van DACF. Ze heeft ons alles verteld over de projecten, en uiteindelijk hebben we een planning gemaamt voor de komende weken. 
Rond lunchtijd hebben we een slaapje gedaan, en zometeen gaan we naar een Fishing Village, waar een school is opgericht die kinderen helpt met het beter presteren op school door middel van huiswerk begeleiding, extra uitleg en persoonlijke aandacht. De reden dat dit nodig was is omdat in dat dorp educatie niet als noodzakelijk wort gezien, en de school niet serieus wordt genomen. Op deze manier leren de kinderen hoe belangrijk het is om naar school te gaan, en is het voor hun makkelijker om te volgen wat er op school wordt uitgelegd. 
Ik ben erg benieuwd!
Ik ga de komende dagen bij alle verschillende projecten werken, en ik ben heel erg benieuwd naar wat ik ga aantreffen. 
Ik hou jullie op de hoogte!
Tot snel! 
Emily