Nieuwe week, nieuwe uitdaging

Deze week ben ik de hele week naar de school in Agbobolshie gegaan. Dat is een sloppenwijk in Accra (het wordt ook wel Jamestown genoemt). De school is opgezet door Dream Africa om vrouwen (en de kinderen natuurlijk) te helpen. Deze werken namelijk de hele dag en dragen hun kinderen op hun rug in plaats van ze naar school te sturen. 
Ik ben daar dinsdag voor het eerst geweest en ik was geschokeerd door wat we daar hebben aangetroffen. De school houdt een zaal in, die een beetje ondergronds zit waardoor de ramen heel hoog zitten. Deze zijn ook nog heel erg klein dus ondanks het felle licht buiten is het in de zaal heel erg donker. De zaal is verdeeld in twee door schoolborden. Een deel wordt gebruikt voor de peuters, en in het andere deel staan schooltafels en stoeltjes voor de wat oudere kinderen. Toen we daar binnen liepen stonden alle peuters in een hoek, omdat de vloer moest worden schoon gemaakt. Dat was hard nodig: er lag vuil, etensresten, vliegen en van alles op de vloer. Toen dat eenmal was gebeurd mochten ze weer overal bij. Sommige peuters lagen op de grond te slapen met vliegen overal, anderen waren aan het vechten en elkaars haren te trekken en te slaan met een lepel. Het laatste deel stond daar te huilen. Dit maakt natuurlijk al heel veel herrie! Hier komt dan nog bij dat er ook de oudere kindjes (van een jaar of 6) in de zaal zijn. Het totaal aantal kinderen in de zaal is ongeveer 60, 20 peuters en 40 oudere kinderen. De oudere kinderen waren niet in de hand te houden. Ze luisteren alleen naar de docent omdat deze met een soort stokje rondloopt en de kinderen een tik krijgen als ze niet luisteren. Ik kreeg het niet over mijn hart heen om die stick te gebruiken. Ik vind het echt heel moeilijk want daardoor luisteren de kinderen totaal niet maar me en heb ik totaal geen autoriteit. De hele week dat we daar zijn gekomen waren er 2 docenten aanwezig, maar zodra wij aankwamen moesten wij de kinderen bezig houden terwijl zij stonden te praten buiten. Ik ben daar iedere keer met andere vrijwilligers geweest maar zelfs met z'n 2en of 3en konden we de kinderen niet hanteren. Ze renden rond, liepen over tafels, vochten, sloegen en trokken elkaars haren, huilden, scheuwden of sliepen op de tafel. Het is elke keer heel vermoeiend om daar te zijn. Het is er ontzettend warm, donker en er is enorm veel herrie! 
Binnenkort mogen een deel van de kinderen naar de bovenverdieping, die is onlangs gebouwd met behulp van donaties. 
Ik vond het vooral heel jammer dat iedere keer dat we daar waren de kinderen niet echt iets leerden. We hebben een paar keer gezongen met ze of ze dingen laten inkleuren, maar de klas is zo moeilijk en er zijn veel te veel kinderen voor het aantal docenten wat het eigenlijk onmogelijk is normaal les te geven. 
Ik merkte wel dat de kinderen aan ons wenden. Maandag was echt heel heel chaotisch, maar vrijdag merkte ik wel verschil in de manier waarop de kinderen op ons reageerden. Ik ga volgende week ook daarheen! Dus ik hoop dat het dan wat beter gaat!
Verder hebben we dit weekend besloten geen weekend trip te maken, maar Halloween in Accra te vieren. Gister zijn we naar een feest gegaan waar iedereen in kostuum was of make up op had, dat was erg leuk! Vanavond gaan we waarschijnlijk weer naar een ander Halloween feestje bij een andere club. Het valt me op dat op het moment dat ik zo'n club binnen loop het net voelt alsof ik in Nederland een club binnenloop. Zodra ik weer naar buiten stap zie je duidelijk het verschil haha
Ik heb helaas geen foto's van de school in Agbobloshie, ik heb het veel te druk daar om mijn telefoon te pakken en een foto te maken. Ik zal dat volgende week proberen dan kunnen jullie zien hoe het eruit ziet. Ondertussen heb ik wel een foto van mijn Halloween makeup :)
Tot snel!
Emily